duża rodzina

1 PAŹDZIERNIKA 2018

Poniedziałek

Wspomnienie świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy, doktora Kościoła


PIERWSZE CZYTANIE (Job 1,6-22)

Pierwsze doświadczenie Joba

Czytanie z Księgi Joba.

Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży udawali się, by stanąć przed Panem, że i szatan też poszedł z nimi. I rzekł Bóg do szatana: „Skąd przychodzisz ?” Szatan odrzekł Panu: „Przemierzałem ziemię i wędrowałem po niej”. Mówi Pan do szatana: „A zwróciłeś uwagę na sługę mego, Joba? Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by tak był prawy, sprawiedliwy, bogobojny i unikający grzechu jak on”. Szatan na to do Pana: „Czy Job za nic czci Boga? Czyż Ty nie okoliłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy jego rąk błogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży. Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku. Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył”. Rzekł Pan do szatana: „Oto cały majątek jego w twej mocy. Tylko na niego samego nie wyciągaj ręki”. I odszedł szatan sprzed oblicza Pana.
Pewnego dnia, gdy synowie i córki jedli i pili w domu najstarszego brata, przyszedł posłaniec do Joba i rzekł: „Woły orały, a oślice pasły się tuż obok. Wtem napadli Sabejczycy, porwali je, a sługi mieczem pozabijali, ja sam uszedłem, by ci o tym donieść”. Gdy ten jeszcze mówił, przyszedł inny i rzeki: „Ogień Boży spadł z nieba, zapłonął wśród owiec oraz sług i pochłonął ich. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść”. Gdy ten jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł: „Chaldejczycy zstąpili z trzema oddziałami, napadli na wielbłądy, a sługi ostrzem miecza zabili. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść”. Gdy ten jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł: „Twoi synowie i córki jedli i pili wino w domu najstarszego brata. Wtem powiał gwałtowny wicher z pustyni, poruszył czterema węgłami domu, zawalił go na dzieci, tak iż poumierały. Ja sam uszedłem, by ci o tym donieść”.
Job wstał, rozdarł swe szaty, ogolił głowę, upadł na ziemię, oddał pokłon i rzekł: „Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Pan dał i Pan zabrał. Niech będzie imię Pana błogosławione”. W tym wszystkim Job nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 17,1.2-3.6-7)

Refren: Nakłoń Twe ucho, usłysz moje słowo.

Rozważ, Panie, słuszną sprawę, *
usłysz moje wołanie,
wysłuchaj modlitwy *
moich warg nieobłudnych.

Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie, *
Twoje oczy widzą to co sprawiedliwe.
Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą, +
i doświadczał ogniem, *
nieprawości we mnie nie znajdziesz.

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; *
nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, *
Zbawco tych, co się chronią przed wrogiem pod Twoją prawicę.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 10,45)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć
i dać swoje życie na okup za wielu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 9,46-50)

Nauka pokory

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy.
Lecz Jezus, znając myśli ich serca, wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: „Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki”.
Wtedy przemówił Jan: „Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami”.
Lecz Jezus mu odpowiedział: „Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami”.


Oto słowo Pańskie.





Jezus stawia u swego boku małe dziecko i wskazując na nie, daje uczniom katechezę o władzy i prawdziwej wielkości. „Kto bowiem wśród was wszystkich jest najmniejszy, ten jest wielki” (Łk 9, 48). W innym miejscu powie: „Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego” (Łk 18, 17). Dla Boga duchowy wzrost jest jednocześnie uniżaniem się. Czyni to sam Chrystus, który „ogołocił siebie samego, przyjmując naturę sługi” (Flp 2, 7), a w swojej publicznej działalności wybierał środki ubogie i pokorne, takie, jakimi dysponuje nawet dziecko. Jeden ze współczesnych mnichów trafnie stwierdził: „W kościele Dzieciątka z Betlejem, w kościele Baranka, istnieje niewidzialna hierarchia pokory”.

Jezusie z Nazaretu, pokorny Sługo i Synu Ojca, prowadź mnie drogą uniżenia. Chcę naśladować Cię takiego, jakim się objawiłeś.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

2 PAŹDZIERNIKA 2018

Wtorek

Wspomnienie świętych Aniołów Stróżów


PIERWSZE CZYTANIE (Wj 23,20-23)

Anioł strzeże w czasie drogi

Czytanie z Księgi Wyjścia.

Tak mówi Pan:
Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo imię moje jest w nim. Jeśli będziesz wiernie słuchał jego głosu i wykonywał to wszystko, co ci polecam, będę nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół i będę odnosił się wrogo do odnoszących się tak do ciebie. Mój anioł poprzedzi cię i zaprowadzi do Amoryty, Chetyty, Peryzzyty, Kananejczyka, Chiwwity, Jebusyty, a Ja ich wygładzę.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 91,1-6.10-11)

Refren: Aniołom kazał, by strzegli ciebie.

Kto się w opiekę oddał Najwyższemu *
i mieszka w cieniu Wszechmocnego,
mówi do Pana: „Tyś moją ucieczką i twierdzą, *
Boże mój, któremu ufam”.

Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego *
i od słowa niosącego zgubę.
Okryje cię swoimi piórami, *
pod Jego skrzydła się schronisz.

Wierność Jego jest puklerzem i tarczą; *
nie ulękniesz się strachu nocnego.
Ani strzały za dnia lecącej, +
ani zarazy, co skrada się w mroku, *
ani moru niszczącego w południe.

Nie przystąpi do ciebie niedola, *
a cios nie dosięgnie twego namiotu.
Bo rozkazał swoim aniołom, *
aby cię strzegli na Wszystkich twych drogach.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 103,21)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławcie Pana, wszyscy Jego Aniołowie,
wszyscy słudzy, pełniący Jego wolę!

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 18,1-5.10)

Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?
On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:
Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje.
Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.

Oto słowo Pańskie.





W wielu domach znajdują się obrazki przedstawiające Anioła Stróża przeprowadzającego bezpiecznie dzieci przez kładkę nad rwącym potokiem. W ten sposób opowiadamy kolejnym pokoleniom o Bogu zatroskanym o los każdego człowieka. To prosta w formie, ale głęboka w treści ilustracja ważnej misji Kościoła, którą jest troska o życie. Kierując się nią, wielu chrześcijan dopomina się dziś o prawo do życia i godnego wychowania dla najmniejszych i najsłabszych spośród nas. „Pamiętajcie, żeby nie gardzić żadnym z tych małych” (Mt 18, 10) – mówi Jezus do swoich uczniów. Życie ludzkie jest święte, dlatego powinniśmy je strzec, pielęgnować i chronić.

Boże, który jesteś źródłem życia, proszę Cię dziś o opiekę nad najmniejszymi i najsłabszymi. Wspomagaj swoją łaską ich rodziców i opiekunów w trudach przyjęcia i wychowania dzieci. Wspieraj mnie, bym zawsze stawał w obronie życia. Oby wszyscy ludzie cenili życie i strzegli jego godności.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

3 PAŹDZIERNIKA 2018

Środa


PIERWSZE CZYTANIE (Job 9,1-12.14-16)

Człowiek nie może mieć słuszności spierając się z Bogiem

Czytanie z Księgi Joba.
Job tak odpowiedział swoim przyjaciołom:
„Istotnie. Ja wiem, że to prawda. Czy człowiek jest prawy przed Bogiem? Gdyby się ktoś z Nim prawo wał, nie odpowie raz jeden na tysiąc. Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie? W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie, On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy. On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży. On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach ; On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa. On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów.
Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę. Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: «Co robisz?» Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych? Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość. Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha”.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 88,10bc-11.12-13.14-15 )

Refren: Moja modlitwa niech dotrze do Ciebie.

Każdego dnia wołam do Ciebie, Panie, *
ręce do Ciebie wyciągam.
Czy uczynisz cud dla umarłych? *
Czy wstaną cienie, żeby Ciebie wielbić?

Czy w grobach sławi się Twoją łaskę, *
a wierność Twoją w miejscu zagłady?
Czy Twoje cuda widzi się w ciemnościach, *
a sprawiedliwość w krainie zapomnienia?

A ja wołani do Ciebie, Panie, *
niech nad ranem dotrze do Ciebie moja modlitwa.
Czemu odrzucasz mnie, Panie, *
i ukrywasz swoje oblicze przede mną?


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Flp 3,8-9)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wyzułem się ze wszystkiego i uznałem to za śmieci,
bylebym pozyskał Chrystusa i w Nim się znalazł.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 9,57-62)

Naśladowanie Chrystusa wymaga wyrzeczenia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: „Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”.
Jezus mu odpowiedział: „Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć”.
Do innego rzekł: „Pójdź za Mną”. Ten zaś odpowiedział: „Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca”.
Odparł mu: „Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże”.
Jeszcze inny rzekł: „Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu”.
Jezus mu odpowiedział: „Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego”.


Oto słowo Pańskie.





Warto posłuchać rady św. Karola Boromeusza: „Jeśli płomień Bożej miłości zapalił się już w tobie, nie odsłaniaj go pochopnie, nie chciej wystawiać go na wiatr. Pilnuj ognia, aby nie zagasł i nie utracił swego ciepła”. Jeśli przyłożyłeś rękę do pługa, nie oglądaj się wstecz – napomina Jezus. Bywa, że lekkomyślnie wystawiamy się na pokusy. Narażamy dobro i miłość, łudząc siebie lub innych, że jesteśmy mocni, że to tylko jeden mały kompromis. To są właśnie te chwile, kiedy ziarno niewierności, chciwości, wrogości, głupoty zaczyna powolutku, ale skutecznie zapuszczać w nas korzenie.

Ojcze mój, nie wódź mnie na pokuszenie. Wiem, że jestem słaby i potrzebuję Twojej pomocy. Bądź przy mnie, Panie, w chwilach pokus.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

4 PAŹDZIERNIKA 2018

Czwartek

Wspomnienie świętego Franciszka z Asyżu


PIERWSZE CZYTANIE (Job 19,21-27)

Nadzieja Joba

Czytanie z Księgi Joba.

Job powiedział:
„Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką. Czemu, jak Bóg, mnie dręczycie? Nie syci was wygląd ciała? Któż zdoła utrwalić me słowa, potrafi je w księdze umieścić? Żelaznym rylcem, diamentem na skale je wyryć na wieki? Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty”.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 27,7-8ab.8c-9abc.13-14 )

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

Usłysz, o Panie, kiedy głośno wołam, *
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.
O Tobie mówi moje serce: *
„Szukaj Jego oblicza”.

Będę szukał oblicza Twego, Panie. *
Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy,
nie odtrącaj w gniewie Twojego sługi. *
Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 1,15)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10,1-12)

Rozesłanie uczniów na głoszenie królestwa Bożego

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże».
Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: «Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże».
Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”.


Oto słowo Pańskie.





„Kapłani są jak samoloty, stają się newsem tylko wtedy, kiedy upadają, ale jest tak wiele, które latają w powietrzu. Wielu ludzi ich krytykuje, ale niewielu za nich się modli” (papież Franciszek). Kapłaństwo, tak jak małżeństwo, jest sakramentem w służbie komunii, to znaczy jest nastawione na zbawienie innych ludzi. I choć każdy kapłan przez służbę innym przyczynia się do własnego zbawienia, to jednak jest przede wszystkim posłany, by w imię Chrystusa karmić Kościół słowem i łaską Bożą. Skoro kapłaństwo jest skierowane do wiernych, to wszyscy powinniśmy otaczać naszych kapłanów szczerą modlitwą. Prosić Boga – Pana Żniwa, by byli prawdziwie kapłanami według Serca Jezusowego.

Boże, Uświęcicielu i Stróżu Twojego Kościoła, wzbudź w nim przez Ducha Twojego godnych i wiernych szafarzy świętych tajemnic, aby za ich posługiwaniem i przykładem, przy Twojej pomocy, lud chrześcijański kierował się na drogę zbawienia (Litania do Chrystusa Kapłana i Żertwy). Panie, proszę Cię, bym pamiętał o kapłanach i więcej modlił się za nich .

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

5 PAŹDZIERNIKA 2018

Piątek

Wspomnienie świętej Faustyny Kowalskiej, dziewicy


PIERWSZE CZYTANIE (Job 38,1.12-21;40,3-5)

Bóg przypomina Jobowi, jak ograniczona jest jego wiedza

Czytanie z Księgi Joba.

Z wichru odpowiedział Bóg Jobowi tymi słowami:
„Czyś w życiu rozkazał rankowi, wyznaczył miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, usuwając z niej grzeszników? Zmienia się jak pieczętowana glina, barwi się jak suknia. Grzesznikom światło odjęte i strzaskane ramię wyniosłe.
Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko? Gdzie jest droga do spoczynku światła? A gdzie mieszkają mroki, abyś je zawiódł do ich przestworzy i rozpoznał drogę do ich domu? Jeśli to wiesz, to wtedyś się rodził, a liczba twych dni jest ogromna”.
I Job odpowiedział Panu: „Jam mały, cóż Ci odpowiem? Rękę przyłożę do ust. Raz przemówiłem, nie więcej, drugi raz niczego nie dodam”.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139,1-3.7-8.9-10.13-14ab)

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, +
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz moje wszystkie drogi.

Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, tam jesteś; *
jesteś przy mnie, gdy się położę w Otchłani.

Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcu morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, *
godne podziwu są Twoje dzieła.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 95,8ab)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10,13-16)

Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział:
„Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc we włosiennicy i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz.
Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał”.


Oto słowo Pańskie.





Kiedy św. Faustyna zapytała Jezusa, jak może znieść tyle zła, występków i różnych zbrodni, nie zsyłając kary na tych, którzy je popełniają, w odpowiedzi usłyszała: „Na ukaranie mam wieczność, a teraz przedłużam im czas miłosierdzia; ale biada im, jeśli nie rozpoznają czasu nawiedzenia mego” (Dzienniczek). Kościół, głosząc prawdę o Bożym miłosierdziu, które nie jest ograniczone żadnym ludzkim występkiem, oraz wypraszając łaskę dla grzeszników, podkreśla jednocześnie prawdę o Boskiej sprawiedliwości, czyli odpowiedzialności, jaką ponosimy za nasze czyny. Ta odpowiedzialność wynika z naszej godności jako wolnych dzieci Bożych. Bóg czeka do ostatniego momentu, aby dać człowiekowi szansę na zbawienie. Przekonał się o tym Dobry Łotr, który w ostatnich chwilach konania na krzyżu usłyszał z ust Zbawiciela: „Zapewniam cię: Dzisiaj ze Mną będziesz w raju” (Łk 23, 43).

O Najmiłosierniejsze Serce Jezusa, Oblubieńca mojego, uczyń serce moje podobnym do swego (św. Faustyna).

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

6 PAŹDZIERNIKA 2018

Sobota


PIERWSZE CZYTANIE (Job 42,1-3.5-6.12-17)

Bóg błogosławi skruszonemu Jobowi

Czytanie z Księgi Joba.
Job odpowiedział Panu:
„Wiem, że Ty wszystko możesz; co zamyślasz, potrafisz uczynić. Któż nierozumnie Twe rządy zaciemni? Dotąd Cię znałem ze słuchu, obecnie ujrzałem Cię wzrokiem, stąd się we łzach rozpływam, pokutuję w prochu i popiele”.
Potem Pan błogosławił Jobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą Kasją, a trzecią Rogiem Antymonu. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych, jak córki Joba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi.
I żył jeszcze Job sto czterdzieści lat, i widział swych potomków - w całości cztery pokolenia. Umarł Job stary i pełen lat.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119,66 i 71.75 i 91. 125 i 130)

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, *
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś, *
bym się nauczył Twych ustaw.

Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, *
że dotknąłeś mnie słusznie.
Wszystko trwa do dzisiaj według Twoich wyroków *
bo wszelkie rzeczy Ci służą.

Jestem Twoim sługą, daj, abym zrozumiał *
i poznał Twoje napomnienia.
Poznanie Twoich słów oświeca *
i naucza niedoświadczonych.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11,25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10,17-24)

Przywileje uczniów

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: „Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają”.
Wtedy rzekł do nich: „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”.
W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”.
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.


Oto słowo Pańskie.





Ewangelista Łukasz nie omieszkał zauważyć, że Jezus zwrócił się do uczniów na osobności, mówiąc im o szczęściu płynącym z oglądania cudów Bożej mocy i słuchania Dobrej Nowiny. Jednym ze sposobów przebywania z Chrystusem na osobności jest modlitwa różańcowa, która należy do wypróbowanej przez wieki tradycji kontemplacji chrześcijańskiej. Pozwala ona rozważać tajemnice życia Jezusa, „jakby sercem Tej, która ze wszystkich była Mu najbliższa” (bł. Paweł VI). Metodą modlitwy różańcowej jest powtarzanie. Powtarzając słowa „Zdrowaś Maryjo”, „Ojcze nasz” i wychwalając Trójcę Przenajświętszą, wchodzimy w rytm miłości, „która ciągle powraca do ukochanej osoby z gorącymi uczuciami, które choć podobne w przejawach, są zawsze nowe ze względu na przenikającą je czułość” (św. Jan Paweł II).

O błogosławiony różańcu Maryi, słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem; więzi miłości, która nas jednoczysz z aniołami; wieżo ocalenia od napaści piekła. (bł. Bartłomiej Longo). Panie, proszę Cię o łaskę skupienia na modlitwie, bym modlił się gorliwie na różańcu, oraz bym zachęcał do jego odmawiania innych.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

7 PAŹDZIERNIKA 2018

Niedziela


PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 2,18-24)

Stworzenie niewiasty

Czytanie z Księgi Rodzaju.

Pan Bóg rzekł:
„Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”.
Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptactwo powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby się przekonać, jaką da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę „istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale dla człowieka nie znalazł odpowiedniej mu pomocy.
Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.
A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała. Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta”. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 128,1-2.3.4-6)

Refren:Niechaj nas zawsze Pan Bóg błogosławi.

Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,*
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.

Tak będzie błogosławiony człowiek, który się boi Pana. +
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi *
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia. *
Obyś oglądał potomstwo swych dzieci. Pokój nad Izraelem.


DRUGIE CZYTANIE (Hbr 2,9-11)

Chrystus, który uświęca, jak i ludzie, którzy mają być uświęceni, z jednego są wszyscy

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Hebrajczyków.

Bracia:
Widzimy Jezusa, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci.
Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie. Tak bowiem Chrystus, który uświęca, jak ludzie, którzy mają być uświęceni, z jednego są wszyscy. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać ich braćmi swymi.


Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 J 4,12)

Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.

Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA DŁUŻSZA (Mk 10,2-16)

Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.
Odpowiadając zapytał ich: „Co wam nakazał Mojżesz?”
Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”.
Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”.
W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.
Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”.
I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.


Oto słowo Pańskie.


EWANGELIA KRÓTSZA (Mk 10,2-12)

Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.
Odpowiadając zapytał ich: „Co wam nakazał Mojżesz?”
Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”.
Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”.
W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.

Oto słowo Pańskie.





Szukając w języku wiary odpowiedniego pojęcia mogącego wyrazić tajemnicę wierności i nierozerwalności małżeństwa, można sięgnąć do słowa „przymierze”. Kojarzy się ono bowiem z nierozerwalną więzią Boga z ludem. Boga, który pomimo słabości swego narodu nigdy nie zrywa przymierza, nie cofa raz danego słowa. Nauka Chrystusa o małżeństwie opiera się na wierze w człowieka i wierze w ludzką miłość. Skoro Bóg czyni człowieka partnerem przymierza, to czyż ludzie, których łączy miłość i pragną dobra dla siebie, nie są w stanie zbudować głębokiej i trwałej relacji? Przymierze jest więzią niezniszczalnej miłości, a jej gwarantem jest Bóg. W niej ma udział również przymierze zawierane między małżonkami, które Kościół, mocą Chrystusa, podnosi do godności sakramentu.

Proszę Cię, Jezu Chryste, abyś we wszystkich rodzinach i małżeństwach objawił moc swojej zbawczej i miłosiernej miłości. Umocnij, Panie, zwłaszcza tych, którzy doświadczają trudności i kłopotów. Pomóż mi, bym umiał kochać Boga i ludzi.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

8 PAŹDZIERNIKA 2018

Poniedziałek


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 1,6-12)

Jedna jest Ewangelia Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. Już przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą od nas otrzymaliście, niech będzie przeklęty.
A zatem teraz: czy zabiegam o względy ludzi, czy raczej Boga? Czy ludziom staram się przypodobać? Gdybym jeszcze teraz ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusa.
Oświadczam więc wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mi ją Jezus Chrystus.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 111,1-2.7-8.9 i 10c)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

Z całego serca będę chwalił Pana *
w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Wielkie są dzieła Pana, *
zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Dzieła rąk Jego są sprawiedliwe i pełne prawdy, *
wszystkie Jego przykazania są trwałe,
ustalone na wieki wieków, *
nadane ze słusznością i z mocą.

Zesłał odkupienie swojemu ludowi, *
na wieki ustanowił swoje przymierze.
Imię Jego jest święte i wzbudza trwogę, *
a Jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 13,34)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
jak Ja was umiłowałem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10,25-37)

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: „Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”
Jezus mu odpowiedział: „Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?”
On rzekł: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego”.
Jezus rzekł do niego: „Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył”.
Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: „A kto jest moim bliźnim?”
Jezus nawiązując do tego rzekł: „Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.
Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.
Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: «Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał».
Któryż z tych trzech okazał się według twego zdania bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?”
On odpowiedział: „Ten, który mu okazał miłosierdzie”.
Jezus mu rzekł: „Idź i ty czyń podobnie”.


Oto słowo Pańskie.





Słowa „Idź i ty czyń podobnie” (Łk 10, 37) skierowane są również do nas. W czym mamy być podobni do Jezusa? Opowieść o miłosiernym Samarytaninie, jak wiele innych zapisanych na kartach Ewangelii, nie przynosi tylko jednej odpowiedzi. Jeśli rozpoznajesz w sobie obojętność lub egocentryzm, ucz się od Niego współczucia. Gdy trudno ci przyjąć po ludzku bliźniego, który nie pochodzi z twojego kraju, nie podziela twoich poglądów, głosuje na inną partię, zobacz, jak Samarytanin, nie zważając na różnicę narodowościową, pomaga zranionemu Żydowi. Jeśli wszystko musisz mieć zaplanowane i wyliczone, spójrz, co czyni wędrowiec w gospodzie: nie waha się zaangażować w niewiadomą.

Panie Jezu, miłosierny Samarytaninie, który pochylasz się nad każdym grzesznikiem, ulecz moje rany.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

9 PAŹDZIERNIKA 2018

Wtorek


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 1,13-24)

Paweł powołany przez Chrystusa

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Słyszeliście o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków.
Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy dla zapoznania się z Kefasem, zatrzymując się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię.
Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nie znany. Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą ongiś usiłował wytępić. I wielbili Boga z mego powodu.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139,1-3.13-14ab.14c-15)

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, +
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz moje wszystkie drogi.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, *
godne podziwu są Twoje dzieła.

I duszę moją znasz do głębi. *
Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,
kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *
utkany we wnętrzu ziemi.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 11,28)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10,38-42)

Jezus w gościnie u Marty i Marii

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.
Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: „Panie, czy ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła”.
A Pan jej odpowiedział: „Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”.


Oto słowo Pańskie.





Jezus nie gani Marty za to, że zajmuje się domem. Zarzuca jej tylko, że martwi się i niepokoi o tak wiele (por. Łk 10, 41), gubiąc przy tym najważniejsze, czyli relację z Jezusem opartą na życiu Jego słowem. Codzienne obowiązki i zadania stojące przed nami wcale nie wykluczają zasłuchania w Chrystusa. Nawet bardzo intensywna praca nie uniemożliwia wpatrywania się w Mistrza. Oczywiście chodzi tu o postawę serca. Żyć słowem Boga, do czego wszyscy jesteśmy zaproszeni, to uczynić z niego nasz codzienny pokarm. Jego słowo, jeśli je przyjmiemy, stanie się dla nas źródłem życia i siłą.-

Panie, Twoje słowa są Duchem i życiem. Niech staną się moim codziennym pokarmem. Udziel mi łaski rozmiłowania w Twojej Ewangelii.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

10 PAŹDZIERNIKA 2018

Środa


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 2,1-2.7-14)

Paweł wyrzuca Piotrowi chwiejność

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Po czternastu latach udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając ze sobą także Tytusa. Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia. I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się powagą, by stwierdzili, czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno.
Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych, Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan, i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawice na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, byleśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.
Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę.
Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: „Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz wedle obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?”


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 117,1-2)

Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.

Chwalcie Pana wszystkie narody, *
wysławiajcie Go wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Rz 8,15)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: Abba, Ojcze.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11,1-4)

Jezus uczy modlitwy

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: „Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów”.
A On rzekł do nich: „Kiedy się modlicie, mówcie:
«Ojcze, święć się imię Twoje,
przyjdź królestwo Twoje.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj
i przebacz nam nasze grzechy,
bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini;
i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie»”.


Oto słowo Pańskie.





Czyż i nam nie wypadałoby poprosić Jezusa o lekcję modlitwy? Nie umiemy się modlić i często wyrzucamy sobie nieporadność w tym względzie. Szukając odpowiedniej dla siebie metody modlitwy, przede wszystkim warto przyjrzeć się swojej postawie wobec Boga. Skoro w pierwszym słowie modlitwy, której uczy nas Jezus, zwracamy się do Ojca, to znaczy, że mamy stawać przed Nim jako dzieci. Postawa dziecka, tak ważna w modlitwie, to uznanie zależności od Boga. Wszystko, co mam, również ja sam, od Niego pochodzi i ku Niemu zmierza.

Duchu Święty, przyjdź i zamieszkaj we mnie. Uczyń mnie człowiekiem prawdziwie wolnym, także od samego siebie i natrętnego przekonania, że wszystko ode mnie zależy.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

11 PAŹDZIERNIKA 2018

Czwartek


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 3,1-5)

Ducha otrzymaliśmy dlatego, że wierzymy

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

O, nierozumni Galaci! Któż was urzekł, was, przed których oczami nakreślono obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Tego jednego chciałbym się od was dowiedzieć, czy Ducha otrzymaliście na skutek wypełniania Prawa za pomocą uczynków czy też stąd, że daliście posłuch wierze? Czyż jesteście aż tak nierozumni, że zacząwszy duchem, chcecie teraz kończyć ciałem? Czyż tak wielkich rzeczy doznaliście na próżno? A byłoby to rzeczywiście na próżno. Czy Ten, który udziela wam Ducha i działa cuda wśród was, czyni to dlatego, że wypełniacie Prawo za pomocą uczynków, czy też dlatego, że dajecie posłuch wierze?


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Łk 1,68-69.70-71.72-73.74-75)

Refren: Wielbijmy Boga, bo swój lud wyzwolił.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *
bo lud swój nawiedził i wyzwolił.
I wzbudził dla nas moc zbawczą *
w domu swojego sługi Dawida.

Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków.
Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.

Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze.
Na przysięgę, którą złożył *
ojcu naszemu Abrahamowi.

Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
po wszystkie dni nasze.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Dz 16,14b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otwórz, Panie, nasze serca.
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11,5-13)

Wytrwałość w modlitwie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: «Przyjacielu, użycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać». Lecz tamten odpowie z wewnątrz: «Nie naprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i moje dzieci leżą ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie».
Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.
I ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajdzie, a kołaczącemu otworzą.
Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”.


Oto słowo Pańskie.





Jan Tauler, wybitny średniowieczny kaznodzieja dominikański, zachęcał swoich słuchaczy, by modląc się, zwracali się do Boga w sposób przyjazny, najserdeczniejszymi słowami, jakie potrafią znaleźć. Taka modlitwa umacnia miłość i rozpala serce. Radził również, by każdy szukał takiej formy modlitwy, która najbardziej mu się podoba i jest wyrazem jego pobożności. „Jeśli już ją znajdziesz – mówił – wybierz ją i trzymaj się jej, jakakolwiek by ona nie była. Bo ten, kto wytrwa, otrzyma wieniec wiecznej chwały”.

Ojcze, proszę Cię, daj mi Ducha Świętego, który jest przewodnikiem w modlitwach i sprawia, że się Tobie podobają.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

12 PAŹDZIERNIKA 2018

Piątek


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 3,7-14)

Abraham ojcem wierzących

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Zrozumiejcie, że synami Abrahama są ci, którzy polegają na wierze. I stąd Pismo widząc, że w przyszłości Bóg na podstawie wiary będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmiło tę radosną nowinę: „W tobie będą błogosławione wszystkie narody”. I dlatego tylko ci, którzy polegają na wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze.
Natomiast na tych wszystkich, którzy polegają na uczynkach Prawa, ciąży przekleństwo. Napisane jest bowiem: „Przeklęty każdy, kto nie wypełnia wytrwale wszystkiego, co nakazuje wykonać Księga Prawa”. A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że „sprawiedliwy z wiary żyć będzie». Prawo nie opiera się na wierze, lecz mówi: « Kto wypełnia przepisy, dzięki nim żyć będzie”.
Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił, stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: „Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie”, aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 111,1-2.3-4.5-6)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

Z całego serca będę chwalił Pana *
w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Wielkie są dzieła Pana, *
zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Jego dzieło jest wspaniałe i pełne majestatu, *
a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, *
Pan jest miłosierny i łaskawy.

Dał pokarm bogobojnym, *
pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.
Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich *
oddając im posiadłości pogan.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 12,31b-32)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony,
a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony,
przyciągnę wszystkich do siebie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11,15-26)

Walka Chrystusa ze złym duchem

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy Jezus wyrzucał złego ducha, niektórzy z tłumu rzekli: „Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy”. Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.
On jednak znając ich myśli rzekł do nich: „Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i szatan sam z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy, to przez kogo je wyrzucają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze wszystką broń jego, na której polegał, i łupy jego rozda.
Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza.
Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: «Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem». Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów, złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam.
I staje się późniejszy stan owego człowieka gorszy niż poprzedni”.


Oto słowo Pańskie.





Zły duch nieustannie próbuje niszczyć dzieło Jezusa. Sensem jego istnienia stał się sprzeciw wobec Boga i Jego przyjaciół. Doświadczamy jego pokus i przeszkód, kiedy czynimy dobro, a zwłaszcza kiedy podejmujemy ważne życiowe decyzje. Złość Szatana wzmaga się, gdy ktoś całkowicie powierza się Bogu. Niektórzy święci odczuwali wręcz fizyczne nękanie przez niego. Święty Ojciec Pio wielokrotnie był napadany przez diabelskie zastępy, straszony i dręczony, a z walki wychodził poturbowany. Człowiekowi wyzwolonemu spod wpływu złego ducha może grozić ponowne wpadnięcie w jego sidła. Mówiąc o takim niebezpieczeństwie, Jezus posługuje się obrazem domu starannie posprzątanego i ozdobionego.

Strzeż mnie, Panie, gdy czuwam, podczas snu mnie osłaniaj, abym czuwał z Chrystusem i odpoczywał w pokoju.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

13 PAŹDZIERNIKA 2018

Sobota

Wspomnienie błogosławionego Honorata Koźmińskiego, prezbitera



PIERWSZE CZYTANIE (Ga 3,22-29)

Dzięki wierze jesteśmy dziećmi Bożymi

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Pismo poddało wszystko pod władzę grzechu, aby obietnica dostała się na drodze wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą.
Do czasu przyjścia wiary byliśmy poddani pod straż Prawa i trzymani w zamknięciu aż do objawienia się wiary. Tym sposobem Prawo stało się dla nas wychowawcą, który miał prowadzić ku Chrystusowi, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie. Gdy jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy. Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi w Chrystusie Jezusie.
Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą dziedzicami.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105,2-3.4-5.6-7)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.

Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 11,28)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11,27-28)

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: „Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś”.
Lecz On rzekł: „Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”.


Oto słowo Pańskie.





W kulturze semickiej o godności kobiety decydowało głównie jej macierzyństwo. Szczęściem było być matką, zwłaszcza matką syna. Dlatego pochwała anonimowej kobiety z tłumu była wyrazem docenienia kobiecości i macierzyństwa Maryi. W odpowiedzi Jezus zwrócił uwagę słuchaczy na inne źródło szczęścia, jakim jest posłuszeństwo słowu Bożemu i zachowywanie go w sercu. Tym samym Maryja jest błogosławiona również ze względu na Jej duchowe macierzyństwo. O ile łaska zrodzenia Syna Bożego została udzielona przez Boga raz i tylko Jej, o tyle duchowe macierzyństwo i związane z nim błogosławieństwo jest zaproszeniem dla wszystkich wierzących.

Panie, mój Boże, daj mi, słudze Twemu, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij mnie od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

14 PAŹDZIERNIKA 2018

Niedziela


PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 7, 7-11)

Mądrość to skarb najcenniejszy

Czytanie z Księgi Mądrości.

Modliłem się i dano mi zrozumienie,
przyzywałem, i przyszedł na mnie duch mądrości.
Przeniosłem ją nad berła i trony
i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa.
Nie porównałem z nią drogich kamieni,
bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku,
a srebro przy niej ma wartość błota.
Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność
i wolałem mieć ją aniżeli światło,
bo nie zna snu blask od niej bijący.
A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra
i niezliczone bogactwa w jej ręku.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 90, 12-13. 14-15. 16-17)

Refren: Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem.

Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich.

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Daj radość w zamian za dni Twego ucisku, *
za lata, w których zaznaliśmy niedoli. Refren.

Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, *
a Twoja chwała nad ich synami.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami +
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj.


DRUGIE CZYTANIE (Hbr 4, 12-13)

Skuteczność słowa Bożego

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.
Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.


Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5, 3)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA DŁUŻSZA (Mk 10, 17-30)

Rada dobrowolnego ubóstwa

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”
Jezus mu rzekł: „Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: «Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę»”.
On Mu rzekł: „Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości”.
Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: „Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną”. Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: „Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego”. Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: „Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego”.
A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: „Któż więc może się zbawić?”
Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe”.
Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą”.
Jezus odpowiedział: „Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym”.


Oto słowo Pańskie.


EWANGELIA KRÓTSZA (Mk 10, 17-27)

Rada dobrowolnego ubóstwa

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”
Jezus mu rzekł: „Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: «Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę»”.
On Mu rzekł: „Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości”.
Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: „Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną”. Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: „Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego”. Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: „Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego”.
A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: „Któż więc może się zbawić?”
Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe”.

Oto słowo Pańskie.





Co się stało z młodzieńcem? Spochmurniał, słysząc słowa Jezusa, i odszedł smutny. Czy wrócił do swojego dawnego życia, tego, co robił, zanim spotkał Jezusa? A może jednak smutek, który go trawił, stał się zaczynem nawrócenia w przyszłości? Czy zdobył się w końcu na odwagę posłuszeństwa Bogu i wyzwolił z niewoli bogactwa? Takich niedopowiedzianych historii ludzi, którzy spotkali Chrystusa, jest na kartach Ewangelii wiele. Iluż uzdrowionych przez Jezusa mogło rozpocząć nowe życie, jak wielu faryzeuszy i uczonych żydowskich musiało się zmierzyć z prawdą Jego nauczania. Jedno jest pewne, każde spotkanie z Panem przemienia. Nawet jeśli na owoce tej przemiany trzeba czekać.

Boże, dziękuję Ci za cierpliwą miłość, jaką mi, swemu dziecku, okazujesz. Ty nigdy nie zostawiasz mnie w biedzie, lecz dajesz szansę, bym mógł Cię odnaleźć i cieszyć się z Twojej przyjaźni.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

15 PAŹDZIERNIKA 2018

Poniedziałek

Wspomnienie świętej Teresy od Jezusa, dziewicy i doktora Kościoła


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)

Nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej, na skutek obietnicy.
Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny. Niewiasty te wyobrażają dwa przymierza: Jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: «Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem».
Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli.

Oto Słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 113 (112), 1-2. 3-4. 5-7)

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.

Chwalcie słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Kto jest jak nasz Bóg, †
co ma siedzibę w górze *
i w dół spogląda na niebo i ziemię?
Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego.




ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 95 (94),

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11, 29-32)

Znak Jonasza

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: „To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz”.


Oto słowo Pańskie.





Zdaniem św. Ignacego z Loyoli, kiedy rozpoznajemy znaki czasu, zawsze jesteśmy kuszeni przez Złego. Zjawia się on, gdy Bóg objawia się w naszym życiu, a my staramy się poznać ślady Jego działania. Nasz przeciwnik, chcąc doprowadzić nas do upadku, zastawia sidła, gdy idziemy drogą Ewangelii i Bożych przykazań. Jeśli nie będziemy czujni, może się okazać, że pomimo najszczerszych chęci i dobrych pragnień pobłądzimy, damy się oszukać fałszywym znakom.

Okaż swą przedziwną łaskę, Zbawco ufających Tobie, którzy szukają Twojej pomocy. Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj w cieniu Twych skrzydeł (Ps 17, 7-8).

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

16 PAŹDZIERNIKA 2018

Wtorek

Wspomnienie świętej Jadwigi Śląskiej


WSPOMNIENIE ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ (czytania z dnia)

WTOREK XXVIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II



PIERWSZE CZYTANIE (Ga 5,1-6)

Obrzezanie nie ma znaczenia, tylko wiara, która działa z miłości

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli. Oto ja, Paweł, mówię wam: Jeżeli poddacie się obrzezaniu, Chrystus wam się na nic nie przyda. I raz jeszcze oświadczam każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu: jest on zobowiązany zachować wszystkie przepisy Prawa. Zerwaliście więzy z Chrystusem; wszyscy, którzy szukacie usprawiedliwienia w Prawie, wypadliście z łaski.
My zaś z pomocą Ducha na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwości. Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119,41.43.44-45.47-48)

Refren: Niech Twoja łaska zstąpi na mnie, Panie.

Panie, niech zstąpi na mnie Twoja łaska, *
Twoje zbawienie według Twej obietnicy.
Nie odbieraj moim ustom słowa prawdy, *
bo ufam Twoim wyrokom.

A Prawa Twego zawsze strzec będę *
po wieki wieków.
I będę kroczył szeroką drogą, *
bo szukam Twoich przykazań.

I będę się weselił z Twoich przykazań, *
które umiłowałem.
Moje ręce wznoszę ku Twym przykazaniom, które miłuję, *
i rozważam Twoje ustawy.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 4,12)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11,37-41)

Czystość wewnętrzna

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na obiad. Poszedł więc i zajął miejsce za stołem. Lecz faryzeusz, widząc to, wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem.
Na to rzekł Pan do niego: „Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste”.


Oto słowo Pańskie.





„Do Boga nie dochodzi się, przeskakując świat, a religia nie zwalnia nas z obowiązków jako ludzi” – powiedział Alessandro Pronzato, trafnie dotykając czułego punktu naszej religijności. Niestety, łatwo ulec myśleniu, że czysta pobożność zagwarantuje miejsce w niebie. Jeśli w swoim domu, w pracy, w szkole czy państwie zachowuję się tak, jakby Boga nie było, a w niedzielę zajmuję eksponowane miejsce w kościele, to przypominam faryzeuszów, których postawę Jezus ostro krytykował. Nie oznacza to oczywiście, że w Kościele nie ma miejsca dla grzeszników. Jest! Chrystus czeka na nich z otwartymi ramionami. Chodzi jednak o to, by grzesznik przejawiał choćby gotowość nawrócenia się przy współpracy z łaską Bożą.

Zwróć mnie ku sobie, Panie, a powrócę! Odnów moje życie jak za dawnych czasów! Bo Ty, Panie, trwasz na wieki (por. Lm 5, 21. 19).

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

17 PAŹDZIERNIKA 2018

Środa

Wspomnienie obowiązkowe świętego Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika


PIERWSZE CZYTANIE (Ga 5,18-25)

Uczynki ciała i owoce Ducha

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.

Bracia:
Jeśli pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.
Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą.
Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 1,1-2.3.4 i 6)

Refren: Dasz światło życia idącym za Tobą.

Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych, +
nie wchodzi na drogę grzeszników *
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane.

Co innego grzesznicy: *
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *
a droga występnych zaginie.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 11,42-46)

Jezus piętnuje obłudę faryzeuszów

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie:
„Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić i tamtego nie opuszczać.
Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku.
Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą”.
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: „Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz”.
On odparł: „I wam, uczonym w Prawie, biada. Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie”.


Oto słowo Pańskie.





Ostatnie „biada” z dzisiejszej Ewangelii zwykle traktujemy jako napomnienie skierowane do tych, co są na świeczniku – polityków, księży, nauczycieli. Warto jednak dostrzec w tych słowach przestrogę Jezusa przed pouczaniem z jednej strony i gorszącym zachowaniem z drugiej. Czyż nie postępują w taki sposób rodzice, którzy karcą swoje dzieci za kłamstwo, a sami codziennie się nim posługują? Dorosłość nie zwalnia z moralności i zachowywania przykazań. Starożytni mawiali: „Słowa uczą, a przykłady pociągają”. Oby nasze życie było zgodne z zasadami, które głosimy.

Pomóż mi, Panie, wiernie iść za Tobą, naśladując Cię nie tylko słowami, ale całym swoim życiem.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

18 PAŹDZIERNIKA 2018

Czwartek

Święto świętego Łukasza Ewangelisty


PIERWSZE CZYTANIE (2 Tm 4,9-17a)

Łukasz towarzyszy Pawłowi

Czytanie z Drugiego Listu do Tymoteusza.

Pośpiesz się, by przybyć do mnie szybko. Demas bowiem mię opuścił umiłowawszy ten świat i podążył do Tesaloniki, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji. Łukasz sam jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź ze sobą; jest mi bowiem przydatny do posługiwania. Tychika zaś posłałem do Efezu. Opończę, którą pozostawiłem w Troadzie u Karpa, przynieś idąc po drodze, a także księgi, zwłaszcza pergaminy.
Aleksander, brązownik, wyrządził mi wiele zła: odda mu Pan według jego uczynków. I ty się go strzeż, albowiem sprzeciwiał się bardzo naszym słowom.
W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili: niech im to nie będzie policzone! Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały.

Oto słowo Boże.

W kościołach, w których obchodzi się uroczystość powyższe pierwsze czytanie (2 Tm 4,9-17a) staje się drugim, a za pierwsze czytanie służy poniższe (Iz 49,1-6). W innych kościołach, gdzie obchodzi się tylko święto odczytujemy jedno czytanie (powyższe - 2 Tm 4,9-17a), a poniższe opuszczamy.


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49, 1-6)

Ustanowię Cię światłością dla pogan

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: „Tyś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię”.
Ja zaś mówiłem: „Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą”.
A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela.
I rzekł mi: „To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145,10-13.17-18)

Refren: Królestwo Pana głoszą Jego święci.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *
wszystkich wzywających Go szczerze.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15,16)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem
abyście szli i owoc przynosili.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10,1-9)

Żniwo jest wielkie, ale robotników mało

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Następnie wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.
Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie!
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.

Oto słowo Pańskie.





Komentując słowa Jezusa, św. Jan Chryzostom przestrzegał, że jeśli w konfrontacji ze światem jako chrześcijanie zamienimy się z jagniąt w drapieżne wilki, wówczas nieuchronnie czeka nas klęska. Stając się bowiem wilkiem, zdajemy się na własne siły, a tych w starciu ze złem mamy zdecydowanie za mało. Przyjmując natomiast postawę owcy, pokładamy nadzieję w sile Pasterza. Dlatego Chrystus posyła swoich uczniów uzbrojonych nie w ziemskie atrybuty władzy, ale odzianych w pancerz wiary i nadziei, który sam im nakłada.

Panie Jezu, bądź moją obroną. Strzeż mnie przed uleganiem pokusie pychy, która podpowiada, że nawet bez Twojej łaski jestem w stanie pokonać zasadzki świata i Szatana.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

19 PAŹDZIERNIKA 2018

Piątek


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 1,11-14)

Zbawczy zamiar Boga obejmuje Izraelitów i pogan

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
W Chrystusie dostąpiliśmy udziału również my, synowie Izraela, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu, my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. W Nim także i wy, usłyszawszy głoszenie prawdy, Dobrą Nowinę waszego zbawienia, w Nim także, uwierzywszy, zostaliście opatrzeni pieczęcią, obiecanym Duchem Świętym, który jest zadatkiem naszego dziedzictwa na odkupienie, to jest nabycie wyłącznej własności przez Boga, ku chwale Jego majestatu.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33, 1-2.4-5.12-13)

Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło, godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski. Refren.

Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
i Pan spogląda z nieba, *
widzi wszystkich ludzi.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 32,22)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska według nadziei,
którą pokładamy w Tobie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,1-7)

Głoście słowo Boże bez obawy

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Kiedy wielotysięczne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: „Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome. Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a coście w izbie szeptali do ucha, głosić będą na dachach.
Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: Bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie.
Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone.
Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli”.


Oto słowo Pańskie.





„Strzeżcie się zakwasu faryzeuszów, którym jest obłuda” (Łk 12, 1). Jest ona niezwykle niebezpieczną pułapką zastawioną na każdego z nas. Uciekamy się do nieszczerości, usprawiedliwiając niemówienie prawdy: „bo tak prościej”, „bo i tak nie zrozumieją”, „bo po co narażać się na śmieszność” czy „po co ryzykować, że prawda zakłóci ustalony porządek”. Strzec się obłudy warto nie tylko dlatego, że prawda zwykle wychodzi na jaw i za sprawą naszych kłamstw możemy znaleźć się kiedyś w jeszcze gorszej sytuacji, ale również dlatego, że na kłamstwie nie da się budować autentycznych relacji z drugim. Wystarczy sobie przypomnieć, jak bolesna jest świadomość bycia oszukanym przez kogoś, komu ufaliśmy.

Duchu Święty, Ty jesteś Prawdą i prowadzisz mnie do poznania prawdy. Naucz mnie trwać w prawdzie, kierować się prawdą i spełniać wymagania prawdy.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

20 PAŹDZIERNIKA 2018

Sobota

Wspomnienie świętego Jana Kantego, prezbitera


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 1,15-23)

Bóg ustanowił Chrystusa Głową Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach.
Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy dla waszego serca, tak byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących, na podstawie działania Jego potęgi i siły, z jaką dokonał dzieła w Chrystusie, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
I „wszystko poddał pod Jego stopy”, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 8,2 i 3b.4-5.6-7)

Refren: Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem.

O Panie, nasz Panie, *
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. *
Usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę.

Gdy patrzę na Twoje niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15,26b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Świadectwo o Mnie da Duch prawdy
i wy także świadczyć będziecie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,8-12)

Duch Święty czuwa nad uczniami Jezusa

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

„Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych.
Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kiedy was ciągnąć będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co mówić należy”.


Oto słowo Pańskie.





Szczególnym rodzajem grzechu, o którym czytamy w Ewangelii, jest bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu. Dramat osoby dopuszczającej się tego grzechu polega na całkowitym odrzuceniu zbawienia, które Bóg ofiarowuje człowiekowi przez Ducha Świętego. Jeśli więc ktoś zamyka się na miłosierdzie Boże, tym samym pozbawia się łaski odpuszczenia grzechów i sam skazuje się na brak przebaczenia. Rodzajem postawy sprzeciwiającej się Duchowi Świętemu i przejawem wielkiej zatwardziałości serca jest utrata poczucia grzechu. Przez odwrócenie się od Boga i niemoralne życie można doprowadzić swoje sumienie do takiej ruiny, że przestanie być ono życiowym kompasem wskazującym nam właściwą drogę.

Boże, spraw, aby nie zanikła prawość mojego sumienia i moja wrażliwość na dobro i zło. Niech Duch Prawdy Pocieszyciel nieustannie mnie odnawia i oczyszcza swoim światłem.-

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

21 PAŹDZIERNIKA 2018

Niedziela


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 53,10-11)

Cena zbawienia

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

Spodobało się Panu zmiażdżyć swojego Sługę cierpieniem. Jeśli wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pana spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości on sam dźwigać będzie.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33,4-5.18-19.20.22)

Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.

Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.

Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska *
według nadziei, którą pokładamy w Tobie.


DRUGIE CZYTANIE (Hbr 4,14-16)

Przybliżmy się z ufnością do Chrystusa

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Bracia:
Mając arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę w stosownej chwili.


Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 10,45)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć
i dać swoje życie na okup za wielu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA DŁUŻSZA (Mk 10,35-45)

Przełożeństwo jest służbą

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, zbliżyli się do Jezusa i rzekli: „Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy”.
On ich zapytał: „Co chcecie, żebym wam uczynił?” Rzekli Mu: „Użycz nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twej stronie”.
Jezus im odparł: „Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?”
Odpowiedzieli Mu: „Możemy”.
Lecz Jezus rzekł do nich: „Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane”.
Gdy dziesięciu to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich:
„Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielki, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”.


Oto słowo Pańskie.


EWANGELIA KRÓTSZA (Mk 10,42-45)

Przełożeństwo jest służbą

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Jezus przywoławszy Dwunastu, powiedział do nich:
„Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielki, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”.


Oto słowo Pańskie.





Nie znajdziesz Jezusa, szukając Go na zaszczytnym miejscu. Musisz Go wyglądać tam, gdzie się ukrywa: przy końcu stołu. Na uczcie, jaką dla ciebie wyprawił, będzie raczej pośród sług. On lubi przebywać z pokornymi, tam pytaj o Niego. Pyszałków zdaje się omijać z daleka. A nawet jeśli znajdzie się w ich towarzystwie, nikt Go tam nie rozpozna – zbyt są zajęci sobą. Zanim siądzie do stołu, połamie chleb i rozda swoim przyjaciołom, z uniżeniem i czułością obmyje im nogi. Jeśli dostrzeżesz Kogoś, kto nie wzgardził grzesznicą, która łzami obmywała Mu stopy, idź do Niego.

Obchodząc dziś Dzień Misyjny, proszę Cię, Panie, abyś uczynił mnie pokornym świadkiem i apostołem Twojego miłosierdzia.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

22 PAŹDZIERNIKA 2018

Poniedziałek

Wspomnienie świętego Jana Pawła II, papieża


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 2,1-10)

Bóg przywrócił nas razem z Chrystusem do życia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
I wy byliście umarli na skutek waszych występków i grzechów, w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni.
A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich, w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwa Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie.
Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.
Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 100,1-2.3.4-5)

Refren: Bóg sam nas stworzył, my Jego własnością.

Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie, *
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości.

Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *
On sam nas stworzył;
jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, +
z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry, +
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5,3)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,13-21)

Gromadzić skarby przed Bogiem

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: „Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem”.
Lecz On mu odpowiedział: „Człowieku, któż mię ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?”
Powiedział też do nich: „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa we wszystko, życie jego nie jest zależne od jego mienia”.
I opowiedział im przypowieść: „Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał sam w sobie: «Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów». I rzekł: «Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj».
Lecz Bóg rzekł do niego: «Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?»
Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem”.


Oto słowo Pańskie.





Wraz z mądrością przewidywania rośnie także ludzka głupota. Im stajemy się mądrzejsi, tym jesteśmy również głupsi – w tym krytycznym stwierdzeniu Hansa Urs von Balthasara kryje się niestety wiele słuszności. Bogate społeczeństwa wypracowały systemy i środki gwarantujące większości obywatelom bezpieczną przyszłość. Ale czy będąc coraz zamożniejsi dla siebie, jesteśmy również bogatsi przed Bogiem? Co może być naszym kapitałem na wieczność? Tylko miłość! To jedyny skarb, który jest coś wart w niebie.

„Bogatym nie jest ten, kto posiada, ale ten, kto rozdaje, kto zdolny jest dawać” (św. Jan Paweł II). Przez wstawiennictwo św. Jana Pawła II proszę Cię, Boże, abym był bogaty w miłosierną miłość.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

23 PAŹDZIERNIKA 2018

Wtorek


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 2,12-22)

Chrystus jest naszym pokojem

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
W owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach obietnicy, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.
On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur, wrogość. W swym Ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego, nowego człowieka, wprowadzając pokój, i aby tak jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości. A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85,9ab-10.11-12.13-14)

Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.

Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *
oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie *
dla tych, którzy Mu cześć oddają.

Łaska i wierność spotkają się ze sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Pan sam obdarzy szczęściem, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *
a śladami Jego kroków zbawienie.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 21,36)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,35-38)

Oczekiwać powrotu Pana

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi oczekujących powrotu swego pana z uczty weselnej, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.
Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie”.


Oto słowo Pańskie.





Z listu pasterskiego do wiernych św. Józefa Bilczewskiego, metropolity lwowskiego: „Wyście odtąd moją miłością, moją nadzieją, moją myślą. Wszystko, co Was obchodzić będzie, znajdzie oddźwięk w mojej duszy. Bo też gdyby się kiedy trafił dzień smutny, w którym nic bym nie uczynił dla Was, nie poniósł trudu, na żadną nie zdobył się ofiarę, to próżna ta karta w księdze mojego życia napełniałaby mnie trwogą”. Przepasane biodra i lampy zapalone to znaki miłości. Dzisiejszy patron w pełnych czułości słowach zwracał się do swoich wiernych, mówiąc, jak bardzo są mu drodzy. W tym wyznaniu może się odnaleźć każdy rodzic, kapłan, lekarz, nauczyciel… Każdy, bo przecież zostaliśmy powołani do ofiarnej miłości.

Obyś mnie, dobry mój Panie, zastał czuwającym, z biodrami przepasanymi ofiarną miłością i z lampą wiary w ręku. Przyjdź, Panie Jezu.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

24 PAŹDZIERNIKA 2018

Środa


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 3,2-12)

Poganie są współuczestnikami obietnicy zbawienia

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica, jaką pokrótce przedtem opisałem. Dlatego czytając te słowa możecie się przekonać o moim zrozumieniu tajemnicy Chrystusa. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. Jej sługą stałem się z daru łaski udzielonej mi przez Boga na skutek działania Jego potęgi.
Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga przez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich, zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Iz 12,2.3-4b.4cd-5)

Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.

Oto Bóg jest moim zbawieniem. *
Będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią, *
On stał się dla mnie zbawieniem.

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana. *
Wzywajcie Jego imienia.

Dajcie poznać Jego dzieła między narodami, *
przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy. *
Niech to będzie wiadome po całej ziemi.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 24,42a.44)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo w chwili, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,39-48)

Przypowieść o słudze oczekującym Pana

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.
Wtedy Piotr zapytał: „Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?”
Pan odpowiedział: « Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas wydzielał jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: «Mój pan ociąga się z powrotem», i zacznie bić sługi i służebnice, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce.
Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą”.


Oto słowo Pańskie.





Im większa świadomość zła, które ktoś wyrządza, tym większa za nie odpowiedzialność i kara. Taka nauka płynie ze słów Jezusa mówiącego o słudze, który mimo że poznał wolę swojego pana, niczego nie uczynił, by przygotować się na spotkanie z nim. Jezus wyjaśnia również, że mniejsza jest wina za zło popełnione nieświadomie: jeśli ktoś o słabej i niezawinionej przez siebie znajomości Dekalogu dopuści się grzechu przeciwko któremuś z Bożych przykazań, ten będzie zapewne potraktowany łagodniej przez miłosiernego Sędziego niż grzesznik, który z sercem zatwardziałym odrzuca prawo Boże i dopuszcza się niegodziwości z pełną świadomością. Na tym, kto został hojnie obdarowany szczęściem poznania Dobrej Nowiny, spoczywa obowiązek jej przyjęcia i życia na miarę otrzymanego błogosławieństwa.

Boże, udziel mi łaski zachowywania nakazów Ewangelii i Dekalogu nie z niewolniczego strachu przed wieczną karą, ale ze względu na miłość, którą obdarzyłeś mnie w Twoim Synu, i wyrażoną w nakazach Prawa mądrość, jaką kierujesz moim życiem.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

25 PAŹDZIERNIKA 2018

Czwartek


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 3,14-21)

Abyście doszli do całej Pełni Bożej

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście napełnieni doszli do całej Pełni Bożej.
Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy, Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków. Amen.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33,1-2.4-5.11-12.18-19)

Refren: Pełna jest ziemia łaskawości Pana.

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Chwalcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.

Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 12,49)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyszedłem ogień rzucić na ziemię
i bardzo pragnę, żeby on już zapłonął.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,49-53)

Ewangelia powodem rozłamu

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął. Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie.
Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadani wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej”.


Oto słowo Pańskie.





Ogniem, którego zesłanie na ziemię zapowiadał Jezus, jest sam Duch Święty. Ten ogień Bożej miłości niszczy grzech, a wzmacnia to, co szlachetne i piękne w każdym człowieku. On rozpala serca gorliwością o sprawy Boże. Podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie papież Franciszek porównał wygodne, spokojne i bezpieczne życie do kanapy: „Sądzimy, że abyśmy byli szczęśliwi, potrzebujemy dobrej kanapy”. Jest to duchowy paraliż, tak powszechny w dzisiejszych czasach, który polega na myleniu szczęścia z wygodą. Tymczasem „Jezus nie jest Panem komfortu, bezpieczeństwa i wygody”. Bóg zaprasza do szaleństwa. Ogień Ducha Świętego jest impulsem do działania, do kochania, do przemiany świata na bardziej Boży i bardziej ludzki.

Duchu Święty, rozpal moje serce gorliwością głoszenia Ewangelii. Poślij mnie, bym głosił Chrystusa całemu światu. Uczyń mnie zwiastunem pokoju i pojednania.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

26 października 2018

Piątek


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 4,1-6)

Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.
Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 24,1-2.3-4ab.5-6)

Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12,54-59)

Poznać znaki czasu

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus mówił do tłumów: „Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: «Deszcz idzie». I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: «Będzie upał». I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?
Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia.
Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka”.


Oto słowo Pańskie.





Nasz sposób postępowania nie jest obojętny Bogu, tak jak nie jest obojętny nam i naszym bliźnim. Nie żyjemy sami, ale zawsze w relacji do kogoś. Jezus zarzucił słuchającym Go tłumom, że choć z łatwością rozpoznają znaki przyrody, to pozostają głusi i ślepi na znaki czasu w odniesieniu do nich samych. Czyż nie wiemy, że spory łagodzi się pojednaniem, a nienawiść przebaczeniem? Póki jesteśmy w drodze na sąd, czyli żyjąc na tym świecie, mamy możliwość kształtowania życia: możemy wybierać dobrze lub źle, kochać lub nienawidzić, pocieszać lub ranić. Wielkość człowieka polega na wolności i odpowiedzialności, w które wyposażył nas Stwórca.

Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę pojednania i przebaczenia w mojej rodzinie i ojczyźnie. Pomóż ludziom wzajemnie się miłować i trwać w pokoju. Wspieraj mnie, bym w swej wolności potrafił być odpowiedzialny.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

27 października 2018

Sobota


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 4,7-16)

Jedność różnych członków Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.
Dlatego mówi Pismo: „Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary”. Słowo zaś „wstąpił” cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi?
Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić.
I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało, zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdego z członków stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122,1-2.4-5)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ez 33,11)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie chcę śmierci grzesznika,
lecz pragnę, aby się nawrócił i miał życie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 13,1-9)

Wezwanie do nawrócenia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: „Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie.
Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam: lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie”?
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł.
Rzekł więc do ogrodnika: «Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia?»
Lecz on mu odpowiedział: «Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć»”.


Oto słowo Pańskie.




„Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa” (Ef 4, 7). Wszyscy – bez wyjątku – zostaliśmy obdarowani przez Boga. Nikt nie może powiedzieć, że niczego nie otrzymał. Co więcej, łaska została dana według miary doskonałej, a zatem obficie, tyle, ile trzeba. W kontekście tych słów św. Pawła widać wyraźnie, jak złudne jest porównywanie się z innymi i osądzanie sprawiedliwości Bożej. Skoro otrzymałeś od Boga łaskę wiary i miłości, zrób wszystko, co w twojej mocy, by żyć tymi darami. Zajmij się najpierw swoim własnym nawróceniem, a nie patrz krzywo na innych, próbując mierzyć ich swoją miarą. Miarą jest dar Chrystusa, bo w Nim możemy pełniej zrozumieć siebie i innych.

Boże, umocnij mnie łaską Ducha Świętego, bym był szczery w miłości, wzrastał ku Chrystusowi i żył na miarę powołania, jakim zostałem obdarzony przez Pana.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

28 października 2018

Niedziela


PIERWSZE CZYTANIE (Jr 31, 7-9)

Pan wybawił swój lud

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza.

To mówi Pan:
"Wykrzykujcie radośnie na cześć Jakuba, weselcie się pierwszym wśród narodów. Głoście, wychwalajcie i mówcie: « Pan wybawił swój lud, Resztę Izraela ».
Oto sprowadzę ich z ziemi północnej i zgromadzę ich z krańców ziemi. Są wśród nich niewidomi i dotknięci kalectwem, kobieta brzemienna wraz z położnicą; powracają wielką gromadą.
Oto wyszli z płaczem, lecz wśród pociech ich przyprowadzę. Przywiodę ich do strumienia wody równą drogą, nie potkną się na niej. Jestem bowiem ojcem dla Izraela, a Efraim jest moim synem pierworodnym".


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 126,1-2ab. 2cd-3. 4-5. 6)

Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.

Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.

Mówiono wtedy między poganami: *
"Wielkie rzeczy im Pan uczynił".
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i ogarnęła nas radość.

Odmień znowu nasz los, Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.

Idą i płaczą *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością *
niosąc swoje snopy.


DRUGIE CZYTANIE (Hbr 5,1-6)

Chrystus kapłanem na wieki

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Każdy arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabościom. Powinien przeto jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron.
Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale uczynił to Ten, który powiedział do Niego: "Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził", jak i w innym miejscu: "Tyś jest kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka".


Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2 Tm 1, 10b)

Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 10, 46-52)

Uzdrowienie niewidomego

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Gdy Jezus razem z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: "Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną". Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: "Synu Dawida, ulituj się nade mną".
Jezus przystanął i rzekł: "Zawołajcie go". I przywołali niewidomego, mówiąc mu: "Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię". On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: "Co chcesz, abym ci uczynił?"
Powiedział Mu niewidomy: "Rabbuni, żebym przejrzał".
Jezus mu rzekł: "Idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą".


Oto słowo Pańskie.





Modląc się modlitwą Ojcze nasz, prosimy Boga o odpuszczenie nam naszych win. W codziennym pacierzu przyłączamy się do wołania niewidomego żebraka Bartymeusza: „Synu Dawida, Jezusie, zmiłuj się nade mną” (Mk 10, 47). Stajemy ramię w ramię z synem marnotrawnym i wyznajemy: „Ojcze, zgrzeszyłem” (Łk 15, 21). Jeśli wypowiadamy te wielkie słowa uczciwie, jeśli płyną one z głębi naszego serca i uznajemy, że potrzebujemy Bożego usprawiedliwienia, wówczas możemy mieć nadzieję, że rozpoznamy przechodzącego obok nas Jezusa. Pokora jest miejscem spotkania ze Zbawicielem, który przychodzi, by nas uzdrowić i przywrócić wzrok.

Jezu Chryste, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną. Spraw, żebym nigdy nie przestał zwracać się do Ciebie w każdej mojej życiowej potrzebie. Tylko Ty jesteś w stanie sprawić, abym przejrzał i dostrzegł swoją niewystarczalność. Udziel mi odwagi, abym powstał z moich grzechów i słabości.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

29 października 2018

Poniedziałek


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 4,32-5,8)

Postępujcie jak dzieci światłości

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. Przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.
Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i w darze na wdzięczną wonność Bogu.
O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym, ani o tym co haniebne, ani o niedorzecznym gadaniu lub nieprzyzwoitych żartach, bo to wszystko jest niestosowne. Raczej winno być wdzięczne usposobienie.
O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec - to jest bałwochwalca - nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te grzechy nadchodzi gniew Boży na buntowników. Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego.
Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 1, 1-2.3.4 i 6)

Refren: Jak dobre dzieci, naśladujmy Boga.

Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych, +
nie wchodzi na drogę grzeszników *
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane.

Co innego grzesznicy: *
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *
a droga występnych zaginie.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 17,17ba)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo Twoje, Panie, jest prawdą,
uświęć nas w prawdzie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 13,10-17)

Uzdrowienie w szabat

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.
Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: „Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy”. Włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.
Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus w szabat uzdrowił, rzekł do ludu: „Jest sześć dni, w które należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu”.
Pan mu odpowiedział: „Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A tej córki Abrahama, którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?”
Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.


Oto słowo Pańskie.





Na koniec „pobłogosławił Bóg ten siódmy dzień i ustanowił go świętym, bo tego dnia przestał pracować po tym, jak dokonał dzieła stworzenia” (Rdz 2, 3). Dlatego zapewne przełożony synagogi z oburzeniem zareagował na cud Jezusa. Czyżby nie miał innego dnia, by leczyć chorych? Czemu narusza świętość szabatu? Chrystus odsłania obłudę takiego myślenia, przypominając prawdziwy sens szabatu. Szabat to dzień, kiedy Bóg świętuje wraz ze swoim stworzeniem. Dzień zachwytu pięknem świata i człowieka. Tak więc to nie dobry uczynek, ale przede wszystkim cierpienie człowieka zakłóca jego świętość. Cud Jezusa to przywrócenie właściwego porządku. Jeśli miłosierdzie domaga się działania, to nie powinno się, nawet w imię pobożności, odkładać go na później.

Boże, który stworzyłeś świat i człowieka, Ty pragniesz, bym przez moje dobre uczynki miał udział w tym dziele. Uczyń moje serce wrażliwe na potrzeby bliźnich.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon

30 października 2018

Wtorek


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 5,21-33)

Miłość Chrystusa i Kościoła wzorem małżeństwa chrześcijańskiego

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Bądźcie sobie wzajemnie poddam w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus Głową Kościoła: On Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim.
Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany.
Mężowie powinni miłować swoje żony tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała. „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną, i będą dwoje jednym ciałem”.
Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła. W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego. A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 128,1-2.3.4-5)

Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.

Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.

Tak będzie błogosławiony człowiek, +
który się boi Pana. *
Niech cię z Syjonu Pan pobłogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 13,18-21)

Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus mówił: „Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach”.
I mówił dalej: „Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło”.


Oto słowo Pańskie.





Ziarno, choć maleńkie, ma w sobie niezwykłą siłę. Wrzucone w ziemię zaczyna się zmieniać, by stać się wielkim drzewem. Ten dynamizm – jeśli tylko nic poważnego mu nie przeszkodzi – jest wzrostem. Podobnie dzieje się z życiem łaski. Jeśli tylko nie zatrzymamy go przez radykalne odwrócenia się od jego źródła, którym jest Bóg, będzie się w nas rozwijało. Warto czasem poświęcić chwilę i przyjrzeć się sobie na przestrzeni ostatnich lat. Czy duchowo wzrastam i dojrzewam? Czy bardziej i głębiej kocham? A może raczej dostrzegam proces odwrotny – cofanie się, rezygnację, duchowe karłowacenie?

Przyjdź królestwo Twoje, Panie! Niech życie Boże, którym mnie obdarzasz, wydaje błogosławiony owoc.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon