duża rodzina

31 października 2018

Środa


PIERWSZE CZYTANIE (Ef 6,1-9)

Rady dotyczące życia rodzinnego

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. „Czcij ojca twego i matkę (jest to pierwsze przykazanie z obietnicą), aby ci było dobrze i abyś był długowieczny na ziemi”. A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je stosując karcenie i napominanie Pańskie.
Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom, jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak byście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli czyni co dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana, czy to niewolnik, czy wolny.
A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.


Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145,10-11.12-13ab.13cd-14)

Refren: Pan Bóg jest wierny we wszystkich swych słowach.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach *
i we wszystkich dziełach swoich świętych.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *
i podnosi wszystkich zgnębionych.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2 Tes 2,14)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 13,22-30)

Powszechne wezwanie do zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus, nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy.
Raz ktoś Go zapytał: „Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?”
On rzekł do nich: „Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli.
Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: «Panie, otwórz nam»; lecz On wam odpowie: «Nie wiem, skąd jesteście».
Wtedy zaczniecie mówić: «Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś». Lecz On rzecze: «Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości».
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi”.


Oto słowo Pańskie.





„Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?” (Łk 13, 23) – pytają kolejne pokolenia wierzących i wątpiących, uczonych teologów i prostych ludzi klęczących z pokorą przed majestatem Boga. Odpowiadając, Chrystus mówi o ciasnej bramie prowadzącej do królestwa Bożego i o sądzie. „Wraz ze śmiercią decyzja człowieka o sposobie życia staje się ostateczna – to życie staje przed Sędzią” – napisał w encyklice Spe salvi Benedykt XVI. Obraz sądu Bożego mówi nam o odpowiedzialności za życiowe wybory. Są ludzie, którzy całkowicie zniszczyli w sobie pragnienie prawdy i gotowość do kochania, w których wszystko stało się kłamstwem, którzy żyjąc w nienawiści, podeptali w sobie miłość. W ich życiu dobro zostało zniszczone w sposób nieodwołalny. „To jest to – stwierdził papież – na co wskazuje słowo «piekło»”.

„Nie pozwólcie, aby wasze serca były wstrząśnięte i nie lękajcie się” (J 14, 27). Ufny w Twoje słowa, Panie Jezu Chryste, powierzam dziś siebie i moich bliskich Twojemu miłosierdziu. Prowadź nas drogą, która wiedzie do życia.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon