duża rodzina

31 LIPCA 2018

Wtorek

Wspomnienie świętego Ignacego z Loyoli, prezbitera


PIERWSZE CZYTANIE (Jr 14,17-22)

W czasie klęski nadzieja w Bogu

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza.

Oczy moje wylewają łzy dzień i noc bez przerwy, bo wielki upadek dotknie Dziewicę, Córę mojego ludu, klęska bardzo wielka. Gdy wyjdę na pole - oto pobici mieczem. Jeśli pójdę do miasta - od męki głodu. Nawet prorok i kapłan błądzą po kraju nic nie rozumiejąc.
Czy nieodwołalnie odrzuciłeś Judę, albo czy odczuwasz wstręt do Syjonu? Dlaczego nas dotknąłeś klęską bez możliwości uleczenia nas? Spodziewaliśmy się pokoju, ale nie ma nic dobrego; czasu uleczenia, a tu przerażenie.
Uznajemy, Panie, naszą niegodziwość, przewrotność naszych przodków, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Nie odrzucaj nas przez wzgląd na Twoje imię, od czci nie odsądzaj tronu Twojej chwały. Pamiętaj, nie zrywaj swego Przymierza z nami.
Czy są wśród bożków pogańskich tacy, którzy by zesłali deszcz? Czy może niebo zsyła krople deszczu? Czy nie raczej Ty, Panie, nasz Boże? W Tobie pokładamy nadzieję, bo Ty uczyniłeś to wszystko.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 79,8-9.11 i 13)

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

Nie pamiętaj nam win przodków naszych, +
niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie, *
bo bardzo jesteśmy słabi.
Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, +
dla chwały Twojego imienia, *
wyzwól nas i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię.

Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie *
i mocą Twojego ramienia ocal na śmierć skazanych.
My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody, +
będziemy wielbić Ciebie na wieki *
i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,
każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 13,36-43)

Wyjaśnienie przypowieści o chwaście

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: „Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście”. On odpowiedział :
„Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.
Kto ma uszy, niechaj słucha”.

Oto słowo Pańskie.





„Tak Bogu ufaj, jakby całe powodzenie zależało tylko od Niego, a nie od ciebie; tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakbyś ty sam miał to wszystko zdziałać, a Bóg zgoła nic”. Ta znana reguła życia chrześcijańskiego sformułowana w XVI wieku przez św. Ignacego z Loyoli przynagla do apostolskiej odwagi i aktywności, a z drugiej strony prowadzi do całkowitego zawierzenia się Panu. Skoro „siewcą dobrego nasienia jest Syn Człowieczy, a rolą jest świat” (Mt 13, 38), jasne się staje, że każdy z nas ma coś do zrobienia w tym świecie. Jako chrześcijanie jesteśmy dobrym ziarnem Jezusa, zasianym, by wydawać dobre plony miłosierdzia. Chociaż diabeł próbuje przeszkodzić w wypełnieniu tej misji, nie należy z niej rezygnować. Po naszej stronie mamy aniołów Bożych, których Chrystus posyła, aby umocnić swoich wiernych.

Dobry Jezu, który każdego powołujesz do budowania Twojego królestwa, wypełnij mnie swoją mocą, bym nie zniechęcał się zewnętrznymi przeciwnościami i własną słabością.

_________________
Komu dzwonią temu dzwonią
Mnie nie dzwoni żaden dzwon