duża rodzina

Gęś, śmierć i tulipan: Prawie smutna bajka

z recenzji:
Nie wiecie, jak porozmawiać z dzieckiem o śmierci? A może i wam na myśl o końcu po plecach przebiegają dreszcze? Sięgnijcie po książeczkę Wolfa Erlbrucha. Pocieszyć nie pocieszy, ale nauczy jak czekać, niezależnie od wieku.

Myśleć, mówić o śmierci, podobnie jak o wielu rzeczach tyle najprostszych, co najtrudniejszych, nie jest łatwo. Pisać próbowało wielu, udało się nielicznym. Gawędzić o czymś naturalnym i nieuchronnym w tonie zrozumiałym i niebanalnym jednocześnie - to prawdziwa sztuka.
więcej

oswoić taki temat to prawdziwa sztuka

_________________

ja własnie podczytuje "Esben i duch dziadka'. podoba mi się

czytalam niedawno "Mój dziadek był drzewem czereśniowym' i cała we łzach byłam - to moze nie tylko o umieraniu - ale tak ogólnie o dziadku. o nawet na wspomnienie mi sie oczy łzami napełniają. myslałby kto ze w ciazy jestem

bardzo polecana jest tez 'czy tata placze' - tej akurat nie znam

urzekła mnie ksiazeczka 'niebo za domem' bohaterem jest mały chłopiec ktorego mama umarła


zdaje sie ze o smierci, choc bardzo nie wprost jest tez 'tato!'. mi kojarzy sie nie ze smiercia a z tata ktory jest nieobecny w zyciu dziecka i dziecko wyobraza go sobie jako supermana

_________________
To nie jest moja krówka.

"Mój dziadek był drzewem czereśniowym" - piękna książka. Również polecam.

moje dziecko wczoraj podjęło taką rozmowe, ze chce iśc do nieba a nei do piekła